هوش معنوی و عوامل جمعیت شناختی مرتبط با آن در کارکنان نظامی

مقدمه: هوش معنوی به عنوان عاملی اثرگذار بر رفتار فردی، اجتماعی و به تبع آن رفتار سازمانی، است. هدف از این مطالعه تعیین وضعیت هوش معنوی در کارکنان نظامی و عوامل مرتبط با آن بود. روش: تحقیق حاضر یک مطالعه پیمایشی(توصیفی – همبستگی) است. در این مطالعه مولفه و شاخص های معنویت مورد سنجش و توصیف قرار گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل یکی از واحد نظامی بود که 10687نفر با روش نمونه گیری طبقه ای مورد بررسی قرارگرفتند. ابزارهای پژوهش پرسش نامه محقق ساخته برای سنجش هوش معنوی بود و داده ها با استفاده از نرم افزار 15spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. یافته ها: نتایج نشان داد که به ترتیب ارتباط با خدا، عاقبت اندیشی، و وحدت گرایی(توحید) به میزان خیلی خوب، ارتباط با دیگران، توکل و امید به خدا، محاسبه و مراقبه عمل، خودآگاهی، داشتن تجارب معنوی و گذشت و بخشش دیگران در حد خوب و داشتن صبر و شکیبایی در بین کارکنان در حد متوسط بود. در ضمن هیچ کدام از ابعاد هوش معنوی در حد متوسط پایین، ضعیف و خیلی ضعیف نبودند. همچنین نتایج نشان داد که میزان هوش معنوی در بین کارکنان دارای سن 40 سال و بالاتر و دارای سابقه خدمت بالاتر از 20 سال بیشتر است. رابطه تحصیلات با هوش معنوی کارکنان نیز متفاوت است. بحث: بر اساس نتایج تحقیق می توان گفت که توجه به کارکنان دارای سن و سابقه خدمت کمتر برای رشد هوش معنوی بویژه در مولفه های گذشت و بخشش دیگران، داشتن تجارب معنوی، داشتن صبر و شکیبایی و خودآگاهی ضروری است. .